موعظه اصحاب سبت (قرآن)در آیات قرآن به موعظه اصحاب سبت اشاره شده است. ۱ - موعظه به ترک ماهیگیریموعظه اصحاب سبت به ترک ماهی‌گیری در روز شنبه، از سوی مصلحان ایله به امید پرهیز آنان از گناه: «واَسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا ... • وَإِذَ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا....؛و از آنها درباره سرگذشت شهرى كه در ساحل دریا بود بپرس. زمانى كه آنها در روزهاى شنبه، تجاوز و نافرمانى خدا مى‌كردند؛ همان هنگام كه ماهيانشان، روزشنبه كه روز تعطيل و عبادت بود، بر سطح آب، آشكار مى‌شد. ... و به ياد آر هنگامى را كه گروهى از آنها گفتند: چرا گروهى گنهكار را كه خداوند هلاكشان خواهد كرد، يا به عذاب شديدى گرفتار خواهد ساخت، اندرز مى‌دهيد؟!....» ۲ - نادیده گرفتن موعظهنادیده گرفتن و به فراموشی سپردن پندها و تذکرات موعظه‌گران از سوی اصحاب سبت: واَسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا ... • وَإِذَ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ... • فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ ... وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ؛و از آنها درباره سرگذشت شهرى كه در ساحل دريا بود بپرس. زمانى كه آنها در روزهاى شنبه، تجاوز و نافرمانى خدا مى‌كردند؛ همان هنگام كه ماهيانشان، روزشنبه كه روز تعطيل و عبادت بود، بر سطح آب، آشكار مى‌شد. ... و به ياد آر هنگامى را كه گروهى از آنها گفتند: چرا گروهى گنهكار را كه خداوند هلاكشان خواهد كرد، يا به عذاب شديدى گرفتار خواهد ساخت، اندرز مى‌دهيد؟! ... امّا هنگامى كه تذكّراتى را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، ... و كسانى را كه ستم كردند، بخاطر نافرمانيشان به عذاب شديدى گرفتار ساختيم.» ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۲۳، برگرفته از مقاله «موعظه اصحاب سبت». |